Opinie | Wapenleverantietrukendoos

Bernard Hammelburg | BNR

Terwijl het Amerikaanse Congres kibbelt over de budgettaire financiering van militaire steun aan Israël, blijkt de regering-Biden de leverantie van bommen, munitie, kleine wapens en gevechtsvliegtuigen gewoon door te zetten. Je kunt het trucs noemen, maar het is ook een kwestie van Amerikaans eigenbelang.

Enkele van de trucs. De regering levert momenteel 2.300 zware bommen en 25 nieuwe F-35 gevechtsvliegtuigen. Alleen die jachttoestellen zijn al 2,5 miljard dollar waard. Hoe dat kan? De levering van de F-35’s was al in 2008 goedgekeurd, dus staat het Congres er nu buiten. De leverantie van bommen en andere munitie valt volgens Biden onder de verdragsvoorwaarden met Israël waaraan de VS moeten voldoen. Dat verdrag overtroeft volgens de regering-Biden de vraag of bij het gebruik van de wapens door Israël het oorlogsrecht wordt geschonden. De levering van 14.000 tankgranaten ter waarde van 100 miljoen, en 320 miljoen aan precisiebommen viel onder ‘emergency autoriteit’ en bleven daarmee eveneens buiten parlementaire controle.

Wat zich volledig aan parlementaire controle onttrekt zijn leveringen met een waarde van minder dan 25 miljoen dollar, en soms tot 100 miljoen. Op deze wijze heeft Amerika sinds het uitbreken van de oorlog al meer dan 100 leveranties gedaan, waaronder de bommen. Bijdehand trucje van Biden? Nee, ook zijn voorganger Trump maakte gebruik van deze ruimte in de wet door 4.221 keer ‘onder de radar’ voor in totaal 11 miljard dollar wapens te leveren aan Saoedi-Arabië en de Emiraten.

De verdragsrelatie tussen de VS en Israël is inderdaad heel hecht. In het vredesverdrag tussen Israël en Egypte, uit 1978, is voor beide landen een garantie opgenomen van zo’n 3 miljard per jaar voor de aanschaf van wapens. Onder Ronald Reagan, begin jaren ’80, werd de relatie gepromoveerd tot een omvangrijk defensieverdrag, door achtereenvolgende presidenten voortdurend uitgebreid, bijvoorbeeld met het geavanceerde ‘iron dome’ systeem, waarvoor Amerika de raketten levert. Onder de Amerikaanse wet is Israël een ‘primaire niet-NAVO bondgenoot.’

Sinds 1992 heeft Amerika Israël onder het ‘Extra Defensie Goederen’ programma voor 6,6 miljard dollar aanvullend materiaal geleverd, deels via opslag bij Europese bondgenoten. Dat alles werpt een bijzonder licht op het vonnis van een Nederlands gerechtshof om de levering van reserveonderdelen voor de F-35 vanuit Nederland aan Israël te verbieden. Op het totaal maakt het niets uit, want er zijn voldoende onderdelen in andere landen en in de VS zelf. Maar het roept de vraag op wat Nederland er eigenlijk mee te maken heeft. Amerikaanse onderdelen in een Amerikaanse opslagplaats, die toevallig in Nederland ligt. De zaak ligt nu bij de Hoge Raad. Wat weegt zwaarder, de vooralsnog onbewezen stelling dat Israël het oorlogsrecht schendt, of de overeenkomst met de VS? Gokje wagen? De leveranties uit Nederland worden hervat.

See omnystudio.com/listener for privacy information.